Zaburzenia odżywiania mogą wystąpić u osób w każdym wieku, płci, o dowolnej masie ciała, kształtach i rozmiarach. Objawy fizyczne, psychiczne i emocjonalne różnią się w zależności od osoby i rodzaju zaburzeń odżywiania. Leczenie może łączyć terapię poznawczą, z leczeniem farmakologicznym. Po dokładnym zdiagnozowaniu przez lekarza i zaleceniu leczenia farmakologicznego, pacjent otrzymuje e receptę, z lekami, które pomogą mu wyzdrowieć.
Jakie są oznaki zaburzeń odżywiania?
Różne rodzaje zaburzeń odżywiania mają różne objawy, ale każdy stan wiąże się ze skrajnym skupieniem się na kwestiach związanych z jedzeniem oraz obsesyjnym skupieniem się na wadze.
Objawy psychiczne i behawioralne mogą obejmować:
- drastyczną utratę wagi,
- niejedzenie w miejscach publicznych,
- obsesyjne liczenie kalorii,
- wymówki, aby uniknąć posiłków,
- strach przed przybraniem na wadze lub byciem „grubym”,
- ograniczenie ilości i rodzajów spożywanych pokarmów,
- zaprzeczanie uczucia głodu,
- potrzeba „spalenia” kalorii,
- obsesyjne ważenie się.
Fizyczne oznaki mogą obejmować:
- skurcze żołądka i inne objawy żołądkowo-jelitowe,
- trudności z koncentracją,
- niepokojące wyniki badań laboratoryjnych (niedokrwistość, niski poziom tarczycy, niski poziom hormonów, niski poziom potasu, niska liczba krwinek),
- zawroty głowy,
- ciągłe uczucie zimna,
- nieregularne miesiączki,
- sucha skóra, cienkie paznokcie, rzednięcie włosów,
- osłabienie układu odpornościowego.
Jakie są rodzaje zaburzeń odżywiania?
Istnieją różne rodzaje zaburzeń odżywiania. Niektórzy ludzie mogą mieć więcej, niż jeden rodzaj zaburzeń odżywiania. Typy obejmują:
- Anorexia nervosa
Osoby z jadłowstrętem psychicznym, znacznie ograniczają jedzenie i kalorie, czasami, aż do samo głodu. Można mieć anoreksję przy każdym rozmiarze ciała. Charakteryzuję się obsesyjną chęcią zrzucenia kilogramów i odmową spożywania zdrowych ilości pokarmu dla danego typu ciała i poziomu aktywności.
- Bulimia nervosa
Osoby, u których zdiagnozowano bulimię, objadają się, lub postrzegają, że zjadły duże ilości jedzenia w krótkim czasie. Następnie zmuszają się do pozbycia nadmiernie zjedzonych kalorii w jakichś sposób, np. wymiotują, używają środków przeczyszczających lub nadmiernie ćwiczą.
- Zaburzenie napadowego objadania się (ED)
Zaburzenie napadowego objadania się charakteryzuję, że osoba doświadczająca utraty kontroli nad jedzeniem. Jedzą lub zauważają, że zjedli duże ilości jedzenia w krótkim czasie. Jednak po napadzie na jedzenie, nie spalają kalorii podczas ćwiczeń. Zamiast tego, czują się nieprzyjemnie pełni, odczuwają ogromny wstyd, żal, poczucie winy lub popadają w stany depresyjne.
Jak diagnozuje się zaburzenia odżywiania?
Lekarze oraz specjaliści od zdrowia psychicznego, zajmują się diagnozowaniem zaburzenia odżywiania. Lekarz rodzinny, może dokonać przeglądu objawów, przeprowadzić badanie fizykalne i zlecić badania krwi. Z kolei psycholog lub psychiatra, przeprowadza ocenę psychologiczną, aby dowiedzieć się więcej o zachowaniach i przekonaniach żywieniowych.
Każda osoba jest różna, dlatego nie ma jednego uniwersalnego schematu leczenia. U niektórych sama terapia, może okazać się wystarczająca, a u innych, zajdzie konieczność wypisania przez specjalistę e recepty, w celu wdrożenia leczenia farmakologicznego. E recepta, będzie możliwa do zrealizowania w każdej aptece, a leki znajdujące się na niej mogą okazać się kluczowe w leczeniu.
Zaburzenia odżywiania to poważny, złożony problem ze zdrowiem psychicznym, który wpływa na zdrowie emocjonalne i fizyczne. Osoby z zaburzeniami odżywiania rozwijają niezdrowe relacje z jedzeniem, swoją wagą, czy wyglądem. Zaburzenia odżywiania są uleczalne. Stosuję się różnego rodzaju terapie bądź dołącza się leczenie farmakologiczne, które lekarz wypisuje na e receptę. Osoby z nieleczonymi zaburzeniami odżywiania, mogą popaść w problemy zagrażające życiu.