Jak uniknąć komplikacji po cesarskim cięciu?

Cesarskie cięcie jest operacją, która wykonywana jest z powodu wyraźnych wskazań lekarskich oraz w momencie, kiedy życie dziecka jest zagrożone. Jest to dość poważny zabieg chirurgiczny, podczas którego przecinane są powłoki brzuszne oraz macica kobiety. Poród ten znacząco różni się od naturalnego również pod względem dochodzenia do siebie po operacji.

Większość kobiet pragnie, aby moment narodzin dziecka był jednym z najpiękniejszych wydarzeń w ich życiu. Nie zawsze wszystko idzie zgodnie z planem. Komplikacje podczas ciąży lub porodu naturalnego wymuszają wykonanie cesarki. Jednak cesarskie cięcie to nadal poród i to równie wyczerpujący, jak naturalny.

„Cesarskie dzieci”

Dzieci urodzone przez cesarskie cięcie nie są gorszymi dziećmi. Wprawdzie omija je obcowanie z florą bakteryjną pochwy matki oraz przeciskanie się przez kanał rodny. Niemniej maluchy urodzone w ten sposób nie rozwijają się inaczej od dzieci urodzonych sposobem naturalnym.

W wielu szpitalach po operacji to tata kanguruje maleństwo, zapewniając mu bliskość i ogrzewając swoim ciałem. Często noworodki zabierane są na noc, aby mama mogła w pełni odpocząć po trudnym dniu i przygotować się na pionizację i opiekę nad maluszkiem.

Cesarskie cięcie – i co dalej?

Kiedy mija znieczulenie, kobieta zaczyna doświadczać bólu w miejscu rany. Z uwagi na to, że zostały przecięte powłoki brzuszne, ciężko jest się wyprostować, a każde kichnięcie lub śmiech powoduje ból. Pionizacja przebiega po minimum sześciu godzinach od operacji.

Położne zalecają ruch i ­– choć to początkowo może wydawać się niemożliwe – najlepiej jest regularnie wstawać i chodzić. Pozwoli to na szybszy powrót do zdrowia.

Każda kobieta przechodzi ten okres inaczej. Niemniej blizna potrzebuje czasu, aby prawidłowo się zrosnąć. Po tygodniu od operacji zdejmowane są szwy.

Przeczytaj też:  Jak aktywność fizyczna wpływa na pracę mózgu?

Możliwe komplikacje

Zarówno cesarskie cięcie, jak i poród naturalny niosą ze sobą możliwe komplikacje. Wśród nich wymienia się uszkodzenia narządów, zakażenia rany czy chroniczne bóle brzucha. Najlepszą metodą diagnozy jest wizyta u ginekologa, który po badaniu USG oceni stan macicy.

Na co uważać po cesarce?

Cesarka to poważny zabieg, dlatego odbywa się w znieczuleniu. Zazwyczaj wykonywane jest znieczulenie podpajęczynówkowe, dzięki któremu kobieta pozostaje świadoma na czas operacji.

Jednym z pierwszych zaleceń jest niepodnoszenie głowy podczas trwania znieczulenia. Jest to istotne z uwagi na możliwe występowanie uporczywych bólów głowy. Z uwagi na to, że przecięte zostały powłoki brzuszne, w tym mięśnie, kobieta po cesarskim cięciu nie może dźwigać ciężkich rzeczy. Zapomnij o wnoszeniu wózka ze swoim śpiącym dzieckiem albo o dźwiganiu zakupów. Nie bój się prosić o pomoc i wyrozumiałość.

Na co jeszcze uważać po cc? Duży wysiłek może być przyczyną nasilenia bólów brzucha i kręgosłupa. Powrót do aktywności fizycznej jest zakazany minimum przez pierwsze trzy miesiące po porodzie.

Pielęgnacja blizny

Kobieta po cesarce powinna również mieć na uwadze pielęgnację blizny. Zaleca się przemywanie rany szarym mydłem z wodą i zapewnienie jej dostępu do powietrza, tzw. wietrzenie. Organizm jest osłabiony, więc w takich momentach łatwo o zakażenie. Noś luźną i bawełnianą bieliznę i pozwól swojej ranie oddychać. To z pewnością przyspieszy rekonwalescencję.

Zwróć uwagę na mobilizację blizny, którą można wykonywać już po okresie połogu. To zabieg fizjoterapeutyczny pozwalający zapobiec zrostom.