Dysmorfofobia to rodzaj zaburzenia psychicznego, który charakteryzuje się lekiem przed brzydotą. Osoby chore, często niesłusznie, uważają się za brzydkie, są w stanie zrobić wszystko, aby poprawić swój wyimaginowany defekt. Osoby chore na dysmorfofobie często uzależniają się od operacji plastycznych ponieważ po dokonanym zabiegu nadal nie uważają się za ładne, i wynajdują sobie kolejną „brzydką” część ciała. Najpopularniejsze defekty to włosy, nos oraz skóra.
Szacuje się, że na dysmorfofobie choruje 0,7-2% społeczeństwa, mimo tego choroba wciąż nie została dokładnie zbadana, wiele rzeczy jeszcze o niej nie wiemy. Nie pomaga tutaj również otoczenie chorego, który nie zdaje sobie sprawy ze swojej choroby, a inni mają go za osobę próżną lub za taką, która chce po prostu być idealna.
Dysmorfofobia – test
Jeśli podejrzewasz u siebie lub u znajomej osoby dysmorfofobię, to warto zacząć od krótkiego testu, który pomoże w zrozumieniu problemu.
Dysmorfofobia – test: pytania
- Czy bardzo niepokoi cię jakiś aspekt twojego wyglądu?
- Czy myślisz o nim nawet przez większość dnia?
- Czy przez te myśli twoje życie zawodowe bądź towarzyskie na tym cierpi?
- Czy ciągle patrzysz w lustro?
- Czy porównujesz swój wygląd/wygląd mankamentu, o którym jesteś przekonany, z innymi? (źródło medicover.pl)
Jeżeli na przynajmniej 3 pytania odpowiedziałeś twierdząco to zalecamy konsultacje z psychologiem – może u ciebie występować dysmorfofobia.
Dysmorfofobia – test: leczenie
Dysmorfofobię stwierdza psychiatra lub psycholog po przeprowadzeniu odpowiednich testów. W czasie leczenia zwykle stosowana jest terapia poznawczo-behawioralna, która może trwać nawet kilka lat. Chory poznaje możliwe przyczyny swojego zachowania, uczy się zrozumieć siebie, dostaje również wskazówki jak walczyć z zaburzeniem. Czasem przy leczeniu dysmorfofobii stosuje się leki antydepresyjne. Ważne jest również wsparcie bliskich.