Kora wierzbowa nazywana jest naturalną, roślinną aspiryną, ponieważ działa przeciwbólowo, przeciwzapalnie i antybakteryjnie. Wywar z kory wierzby stosuje się w leczeniu schorzeń reumatycznych, nieżytów jelit oraz w zwalczaniu gorączki i biegunki. Pomaga również przy bezsenności i nerwobólach, ułatwia gojenie się ran. Lecznicze właściwości kory wierzbowej znane już były w starożytnym Egipcie, obecnie jest ona składnikiem preparatów o działaniu przeciwzapalnym i napotnym, pomocnych przy infekcjach górnych dróg oddechowych i towarzyszącej im gorączce, bólach głowy oraz mięśni.
Kora wierzbowa — roślinna aspiryna
Kora wierzbowa stanowi źródło glikozydów fenolowych, które rozpadając się w przewodzie pokarmowym, uwalniają alkohol salicylowy utleniający się do kwasu salicylowego. W ten sposób powstają rozpuszczalne sole tego kwasu, które bardzo łatwo wchłaniają się do krwiobiegu. Dzięki temu kora wierzbowa ma działanie przeciwzapalne, przeciwbólowe oraz przeciwgorączkowe i antybakteryjne. Ponieważ hamuje wytwarzanie prostaglandyn (związki, które wywołują i podtrzymują procesy zapalne w stawach i mięśniach), znalazła również zastosowanie w leczeniu schorzeń reumatycznych i nieżytów jelit, a także w zwalczaniu gorączki i biegunki.
Kora wierzby zawiera także duże ilości soli mineralnych, kwasu elagowego, garbników, katechin, flawonoidów. Dlatego jest z powodzeniem stosowana przy pobudzeniu nerwowym, bezsenności i nerwobólach. Używana do okładów, przyspiesza gojenie się ran. Kora wykazuje również działanie ściągające, dlatego polecana jest osobom zmagającym się ze zmianami skórnymi. Kwas salicylowy usuwa ze skóry martwe komórki, oczyszcza ją i łagodzi stany zapalne. Pobudza krążenie w skórze, dzięki czemu jest dotleniona i odżywiona.
Kora wierzbowa — jak zbierać?
Korę wierzbową zbiera się wczesną wiosną, zanim rozwiną się liście i zakwitną kwiaty. Do okorowania należy wybierać 2–3-letnie gałęzie, wyłącznie ze ściętych drzew. Taką gałąź nacina się wokół co 20 cm, następnie wzdłuż i podważając ją nożem, zdejmuje z drewna. Dobrze zebrana i wysuszona kora wierzbowa (najlepiej w pomieszczeniach o temperaturze do 40°C) powinna zachować z zewnątrz barwę szarozieloną, a od wewnątrz jasnobrunatną, mieć nie więcej niż 3 mm grubości i łatwo się łamać.
Korę wierzby można także kupić. Występuje w postaci kawałków do zaparzania, proszku oraz tabletek. Wierzba to również składnik gotowych mieszanek o działaniu przeciwzapalnym i napotnym.
Kora wierzbowa — przepis na odwar
1 łyżkę kory należy zalać szklanką wody, zagotować i na małym ogniu trzymać 5 minut pod przykryciem. Odwar należy odstawić na 15 minut, następnie przecedzić. Podczas grypy i przeziębienia należy pić 1/3 szklanki 3 razy dziennie. Można go łączyć z malinami, owocem róży i witaminą C. Odwar z kory wierzbowej pomoże również w dolegliwościach reumatycznych i nerwobólach, nieżycie żołądka i zapaleniu śluzówki przewodu pokarmowego. Można go również stosować do okładów na ropiejące rany, a także do kąpieli w przypadku nadmiernej potliwości nóg.