Aseksualizm to brak odczuwania pociągu płciowego. Osoby aseksualne potrzebują uczuć oraz bliskości drugiej osoby, ale nie są zainteresowane uprawianiem seksu. Jakie są przyczyny i objawy aseksualizmu? Czy aseksualizm można leczyć? Sprawdź!
Aseksualizm — co to jest?
Aseksualizm, według naukowców, jest to czwarty rodzaj orientacji seksualną, obok hetero-, homo- i biseksualizmu. Osoby aseksualne nie odczuwają pociągu seksualnego do ludzi ani do żadnych innych obiektów. Przyjmuje się, że aseksualizm to orientacja wrodzona. Dlatego, jeśli u osoby wcześniej zainteresowanej seksem obniży się libido i nagle przestanie ona odczuwać potrzeby seksualne, to w przypadku takiej osoby mówi się zaburzeniach popędu, a nie o aseksualizmie. W takich przypadkach taka osoba najczęściej odczuwa dyskomfort i sama zgłasza się do lekarza. Inaczej jest w przypadku osób aseksualnych, które nie odczuwają potrzeby leczenia, ponieważ brak ochoty na seks jest u nich naturalną skłonnością, a nie zaburzeniem czy stanem patologicznym. Takie osoby już od dzieciństwa nie wykazują zainteresowania seksem oraz erotyką, a w późniejszym okresie nie widzą potrzeby wchodzenia w relacje erotyczne. Nie oznacza to, że osoby aseksualne nie zakochują się. Często potrafią stworzyć głębokie więzi o charakterze romantycznym oraz trwałe związki bez jednoczesnego odczuwania jakiejkolwiek potrzeby odbywania stosunków płciowych z partnerem. Jeśli partner nie jest osobą aseksualną, to taka sytuacja może powodować problemy w związku. Zdarza się wtedy, że osoby aseksualne wbrew sobie decydują się na współżycie, aby zadowolić partnera. Dlatego aseksualizm nie jest jednoznaczny z całkowitą rezygnacją z seksu. Najczęściej jednak takie osoby wchodzą w związki, które określane są mianem „białe małżeństwa”. Partnerzy nigdy nie realizują aspektu seksualnego, mimo ogromnej bliskości oraz romantycznych uczuć wobec drugiej osoby. Dlatego, jeśli w związku istniał seks, a następnie jeden z partnerów stracił popęd, może to świadczyć o innych problemach, niezwiązanych z aseksualizmem.
Aseksualizm — przyczyny i objawy
Szacuje się, że osoby aseksualne stanowią 1% społeczeństwa. Podłożem aseksualizmu są najczęściej negatywne doświadczenia seksualne oraz traumatyczne przeżycia, takie jak przemoc na tle seksualnym: gwałt, pedofilia oraz molestowanie. Aseksualizm może być również następstwem purytańskiego wychowania seksualnego. Osoby aseksualne decydują się wstrzemięźliwość płciową często na podstawie innych doświadczeń życiowych, ale jest to najczęściej osobista decyzja podjęta na podstawie własnych przemyśleń.
Aseksualizm może być również nabyty. Oznacza to, że aseksualna dziewczyna lub aseksualny chłopak, w miarę upływu lat, orientują się, że nie odczuwają pociągu płciowego, a sprawy związane z seksem zupełnie ich nie interesują.
Aseksualizm nie jest schorzeniem, ponieważ osoby aseksualne same decydują się na taki styl życia. Dlatego w przypadku aseksualizmu nie można mówić o objawach, ale raczej o cechach charakteryzujących takie osoby. Należą do nich:
- brak pociągu płciowego,
- brak zainteresowania seksem,
- brak podniecenia oraz pożądania,
- brak chęci do całowania, czułości, czy nagości z drugą osobą.
Aseksualizm — leczenie
Aseksualizm nie jest chorobą, dlatego nie można go leczyć. Jedynie w przypadku, kiedy wynika on z traumatycznych wydarzeń na tle seksualnym , jak gwałt, molestowanie, czy pedofilia, należy skontaktować się z lekarzem specjalistą. Aseksualizmem zajmują się psycholodzy, psychoterapeuci oraz seksuolodzy.