Bostonka – jak choroba przebiega u dziecka i dorosłych?

Bostonka często mylona jest z ospą, ze względu na charakterystyczny rodzaj wysypki. Nazwa choroby nawiązuje do epidemii tego schorzenia, które miało miejsce w Bostonie. Zwykle dotyka niemowlęta i dzieci poniżej 5. roku życia, czasami może wystąpić u starszych dzieci i dorosłych. Jak choroba bostonka przebiega u dzieci i dorosłych?

Choroba bostonka — objawy

Choroba bostońska rozprzestrzenia się drogą kropelkową, a wywołuje ją wirus coxsackie, który najczęściej atakuje dzieci poniżej 10. roku życia. To właśnie dlatego bostonka pojawia się najczęściej w żłobkach i przedszkolach — szczególnie jesienią. Chorobę często określa się też mianem „zespołu dłoni, stóp i ust”, ze względu na charakterystyczną wysypkę pojawiającą się właśnie w tych trzech miejscach: w wewnętrznej części jamy ustnej, na podeszwach stóp oraz na wewnętrznych powierzchniach dłoni lub genitaliach. Zanim pojawią się pierwsze objawy bostonki, mija 3-6 dni.

Pierwszymi symptomami wskazującymi na chorobę bostońską są:

  1. zmęczenie, złe samopoczucie
  2. ból gardła,
  3. temperatura (ok. 38-39 st. C),
  4. brak apetytu,
  5. nudności, biegunka i wymioty.

Następnie na skórze pojawiają się plamki i grudki, w kolorze łososiowym. Są one nieswędzące, mają około 1 cm średnicy i atakują głównie twarz i górną połowę klatki piersiowej. Bostonka często mylona jest przez to z ospą, nawet doświadczonym specjalistom zdarza się popełnić błąd. Dlatego przy rozpoznaniu choroby należy przede wszystkim zwrócić uwagę na rozmieszczenie wysypki. W chorobie bostońskiej pęcherzyki zlokalizowane są w jamie ustnej, na dłoniach oraz stopach. Przy ospie wietrznej pęcherze pojawiają się na twarzy, kończynach, dłoniach czy owłosionej skórze głowy. Ich kształt jest okrągły, a po pęknięciu pojawiają się strupki. Wysypka bostońska charakteryzuje się tym, że występują podłużne pęcherzyki na czerwonym podłożu.

Choroba bostonka u dorosłych

Choroba bostońska najczęściej atakuje dzieci, czasem jednak przytrafia się również dorosłym. Bostonka stanowi największe zagrożenie dla kobiet w ciąży, ponieważ może prowadzić do poronień. Chociaż wirusy przenoszą się przede wszystkim drogą kropelkową poprzez ślinę i inne wydzieliny, to u kobiet w ciąży do zakażenia może dojść również poprzez przeniknięcie wirusów przez łożysko.

Choroba bostonka u dzieci — objawy

Bostonka u dzieci objawia się w następujący sposób:

  1. ogólne złe samopoczucie,
  2. wymioty, nudności, biegunka,
  3. wysoka gorączka, nawet do 40 st. C,
  4. zapalenie gardła i migdałków,
  5. bóle kości i stawów,
  6. wysypka pęcherzykowata na dłoniach i stopach, w jamie ustnej i w gardle.

Choroba trwa około dwóch tygodni i dzieli się na 3 etapy:

  • 3-5 dni — wylęganie się wirusów w organizmie,
  • 2-3 dni — faza prodromalna, w której pojawiają się pierwsze dolegliwości przypominające grypę, w ostatnich dniach występuje wysypka,
  • 7-10 dni — faza wysypkowo-osutkowa, czyli właściwa choroba.

Wysypka u dzieci wywołuje niewielkie wykwity, które nie swędzą. Bywa jednak uciążliwa w jamie ustnej i gardle, ponieważ znacznie utrudnia przełykanie pokarmów i płynów. W okresie zdrowienia po bostonce u dzieci może występować złuszczanie naskórka, a nawet oddzielanie się paznokci od macierzy.

Choroba bostonka — jak zapobiegać i leczyć?

Najważniejsze jest dbanie o higienę osobistą i częste mycie rąk. Należy często prać zabawki i dziecięce ubranka. Tylko w taki sposób można nieco ograniczyć szanse na rozprzestrzenienie się wirusa bostonki.

Jeśli na naszej skórze lub skórze naszego dziecka pojawiły się charakterystyczne krostki, należy bezwzględnie pozostać w domu do czasu, aż znikną. Istotne jest oczywiście odkażenie pęcherzyków barwnikami antyseptycznymi, można użyć pudru wysuszającego czy fioletu gencjanowego. W sytuacji, gdy u dziecka występuje gorączka — wystarczy paracetamol lub niesteroidowe. Dopiero kiedy krostki zagoją się, nie będziemy rozprzestrzeniać wirusa na innych.

Pacjenci chorzy na bostonkę powinni również dużo odpoczywać i pić chłodne napoje, warto również przyjmować witaminę A2. Jeżeli choroba ma ciężki przebieg, koniecznie należy udać się do specjalisty po odpowiednie leki i dobranie odpowiedniego sposobu leczenia.