Co oznacza MCHC podwyższony?

MCHC to jeden z parametrów, który występuje w wynikach morfologii krwi, i oznacza on ilość hemoglobiny w krwinkach czerwonych (erytrocytach). Poziom MCHC mówi wiele o zdrowiu człowieka. Co oznacza zatem MCHC podwyższony? Jakie objawy daje wysokie MCHC? I czy należy je leczyć?

Normy MCHC

Krwinki czerwone (erytrocyty) są bardzo ważne w organizmie człowieka, ponieważ odpowiadają za transport tlenu. Znajdujący się w nich czerwony barwnik — hemoglobina, wiąże tlen w płucach, a następnie dostarcza go do wszystkich narządów naszego ciała.

Normy MCHC zależą od wieku, płci, stanu odżywienia oraz stopnia odwodnienia organizmu. Wartość referencyjna średniego stężenia hemoglobiny wynosi 32 – 36 g/dl lub 4,9 – 5,5 mmol/l. MCHC nie należy jednak odczytywać samodzielnie, ponieważ parametr nie wskazuje jednoznacznie na ewentualne choroby. Jest to tylko jeden z wielu parametrów wchodzących w skład badania morfologicznego krwi.

Po otrzymaniu wyniku morfologii należy skontaktować się z lekarzem, który na podstawie wszystkich wyników (nie tylko MCHC) wysunie wnioski oraz zaproponuje dalszą diagnostykę w kierunku ewentualnych zaburzeń, oraz chorób.

Co oznacza MCHC podwyższony?

Wskazaniem do wykonania badania morfologii krwi są objawy ogólne jak osłabienie, spadek wydolności fizycznej, łatwa męczliwość, potliwość, spadek wagi, objawy stanu zapalnego (gorączka, dreszcze, bóle, zaburzenia czynności fizjologicznych).

Podwyższone wartości MCHC pojawiają się stosunkowo rzadko. Najczęstszym powodem może być np. ciężkie odwodnienie organizmu. Inną przyczyną , choć stosunkowo rzadką, może być zachorowanie na sferocytozę wrodzoną. Jest to choroba genetyczna, która skutkuje zmianą kształtu komórek z dyskowatego na kulisty oraz do ogólnego odwodnienia erytrocytu.

Podwyższony MCHC — leczenie

Samo podwyższenie wartości MCHC nie jest powodem do rozpoczęcia leczenia. Analizie należy poddać wyniki wszystkich oznaczanych parametrów laboratoryjnych, a także stan pacjenta. W razie jakichkolwiek wątpliwości należy skonsultować się z lekarzem, który wskaże badania do wykonania, a także wdroży ewentualne leczenie.